مترجم: عطیه همدانی
شرکت های مطرح در جهان که فعالیتشان را از گاراژها آغاز کردند، مانند آمازون، اپل و یا گوگل، در غرب تحسین میشوند. کشورهای در حال توسعه نیز میتوانند یک یا دو نمونه از این مثالها ارائه کنند: شرکت هندی تاتا و شرکت سامسونگ کره جنوبی به عنوان شرکتهای تجاری کوچک آغاز به کار کردند؛ شرکت تایلندی گروه کاروئن پاکفند نیز که یک بنگاه کشاورزی-تجاری است که فعالیتش را از یک مغازه فروش بذر آغاز کرد. گرچه باید متذکر شد که این مثالها استثناء هستند. از میان میلیونها شرکت کوچک در کشورهای ضعیف، به ندرت تعداد اندکی رشد میکنند و قوی میشوند. گزارش جدید توسعه جهانی که توسط بانک جهانی منتشر شده است، به بررسی روشها و شیوههای تبدیل استارت آپها در کشورهای فقیر به یک شرکت بزرگی مانند گوگل پرداخته است. محمد یونس، موسس بانک گرامین بنگلادش که یک موسسه اعتباری کوچک است، عبارت "کارآفرینان فطری" را برای کشورهای فقیر به کار میرود. در این صورت، معلوم نیست که آینده آنها چه خواهد شد؟ در آمریکا اگر یک شرکت به مدت 35 سال به فعالیتش ادامه دهد، میزان بهرهوری و استخدام آنها به 10 برابر افزایش مییابد. اگر یک شرکت هندی به همین مدت فعالیت کند، بهرهوری آن تنها 2 برابر خواهد شد و تعداد کارمندان آن کاهش خواهد یافت (به نمودار مراجعه شود). آمار بانک جهانی از 54000 بنگاه در 102 کشور در حال توسعه نشان میدهد که بنگاههای بزرگی (با بیش از 100 کارگر) که بهرهوری و دستمزد بالاتری دارند، به احتمال زیاد سطح صادرات و کارآفرینی آنها نسبت به بنگاههای کوچک (با کمتر از 20 کارگر) بالاتر است. احتمال افزایش یک محصول جدید، استفاده از تکنولوژی جدید یا به روز کردن خط تولید در بنگاههای بزرگ بسیار بالا است در حالیکه بنگاههای کوچک تمایل به حفظ ابعاد کوچک بنگاهاشان را دارند.

نظرات شما عزیزان: